Geestelijk verzorger

Niet voor alles wat een mens in het leven kan overkomen is een oplossing. Maar je kunt er wel iets mee doen, namelijk ermee leren leven. Een dooddoener? Ja, zo klinkt dat uit de mond van een buitenstaander. Maar als geestelijk verzorger heb ik juist geleerd om niet buiten te blijven maar te vragen: mag ik binnenkomen? Om samen die zorgen, verdriet, pijn, teleurstelling, wanhoop en wat niet al onder ogen kunnen zien. Om samen een weg te zoeken, waarlangs je stap voor stap weer zin in je leven zult gaan vinden. Je moet dat zelf doen, maar gelukkig hoef je ‘t niet alleen te doen. Mijn ervaring in dit werk heb ik vooral opgedaan als geestelijk verzorger in een ziekenhuis, in verdriet-, rouw- en stervensbegeleiding

Als geestelijk verzorger en rouw- en verliesbegeleider heb ik ervaring met mensen van verschillende leeftijden, achtergronden en overtuigingen.